NOSTALGICZNIE I SPOKOJNIE |
ZERKNIJ W GŁĄB SIEBIE |
W jakim kierunku zmierzasz? Czy wiesz kim jesteś? Jak żyjesz? A w końcu - jesteś szczęśliwa?
Celowo nie pytam o pracę zawodową, specjalnie omijam temat finansów. Próbuję nakierować Cię na zauważenie swojego wnętrza. To, w jaki sposób żyjemy jest odzwierciedleniem tego, jak czujemy się sami ze sobą, wewnątrz. Już kiedyś wspominałam o sytuacjach <klik>, z którymi każdy z nas się zmierza: problemy rodzinne, zdrowotne, finansowe, zawodowe... Nadchodzą nawet takie dni, w których myślimy, że zrobiliśmy już wszystko, co było można, a nadal nie jest dobrze. Jest na to sposób. Stary jak świat...
ŻYĆ W RYTMIE SLOW
Przestań gonić za jutrem, pod rękę z przedwczoraj. Nie żyj życiem, które dopiero ma nastąpić, nie przeżywaj życia po raz drugi, gdy coś już się wydarzyło. Myśl o tym co dz-i-ś Ci przynosi. Skupiaj się na chwili, która trwa. Przecież tutaj jesteś - nie jutro, a wczoraj już byłaś... Wszystko zaczyna się w Tobie. Świadomość istnienia pozwoli Ci lepiej zrozumieć Twój świat. Nie staraj się na siłę pojmować światów innych. Kiedy ostatni raz biegałaś w deszczu? Czy zauważasz kiedy trawa robi się zielona, a pąki z dnia na dzień zmieniają suche patyki w piękne drzewa? Możesz się śmiać, że kto by tam teraz zwracał na to uwagę, kto ma na to czas? Możesz tak myśleć, ale nie mów nigdy więcej, że inni żyją spokojnym życiem, nie zastanawiaj się jak to robią, że cieszą się każdym dniem. Oni doceniają to, co mają. Nie zawsze mają dużo. Bardzo często dużo mniej od Ciebie. Patrzą w niebo, są bliżej natury i szanują jej prawa, przyjmują z pokorą to, co życie przynosi. Czasami zapłaczą, przeklną pod nosem, ale zawsze wracają do źródła... Widzisz, oni znają swoje źródło. Wiedzą skąd czerpać siłę i spokój.
Doskonalisz się błahostkach, dostrzegasz coraz mniej, coraz szybciej myślisz, coraz mniej śpisz, coraz więcej pragniesz, a zbyt szybko tracisz... Życie przelatuje Ci przez palce. Zatrzymaj się. Spójrz na siebie z pewnej perspektywy. Zastanów się kim jesteś, a jakim człowiekiem chciałaś być. Dziś możesz jeszcze wszystko. Zapragnij siebie, takiej prawdziwej, którą znasz tylko Ty. Daj się poprowadzić instynktowi. Bądź sprawiedliwa dla siebie, znajdź czas na odpoczynek, na altruizm, na pasję, na rodzinę. Zamknij oczy i słuchaj... Zbyt długo tego nie robiłaś.
Wpis powstał z tęsknoty za ludźmi, których już nie ma tu na ziemi. Z tęsknoty za spokojnym życiem, za pojednaniem z naturą. Jestem dziewczyną ze wsi. Tam mnie ciągnie, tam zostawiłam swoje serce... Jeszcze rok, może dwa i znów poczuję się jak wtedy...
Pamięci Ani, która pewnego majowego dnia odeszła... na chwilę.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz